Από τη ραδιοφωνική εκπομπή "Ποντιακή μούσα" 23.2.19
Το ενδιαφέρον για τον συμπατριώτη μας Γιάννη Βασίλη Γιαϊλαλί που βρίσκεται πλέον στην Ελλάδα και έχει ζητήσει πολιτικό άσυλο είναι ιδαίτερα αυξημένο.
Ευχαριστούμε πολύ τη ζωγράφο- αγιογράφο και ραδιοφωνική παραγωγό Σοφία Αμπερίδου για την πρόσκληση στη δημοφιλή εκπομπή της "Ποντιακή μούσα" που μεταδίδεται στους 100.6FM κάθε Σάββατο στις 11.00.
https://www.mixcloud.com/tetradiosofias/%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B5%CE%B9%CE%BF-%CE%B5%CE%BA%CF%80%CE%BF%CE%BC%CF%80%CE%B7%CF%83-%CF%80%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CE%B7-%CE%BC%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%B1-%CE%B7-%CF%83%CE%B1%CE%BC%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%B4%CE%BF%CF%85-%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%BF%CE%BC%CE%B9%CE%BB%CE%B5%CE%B9-%CE%BC%CE%B5-%CF%84%CE%BF%CE%BD-yanni-vasili-yaylali-%CE%B4%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%86%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%B4%CE%BF%CF%85/?fbclid=IwAR2FYIkAyNukumpd2QkXqPLu3c8LJIdJMvgg-n8kjoKcSukg1VN0FvO0sHA
Στα πολύ ενδιαφέροντα που αναφέρθηκε ο Γιάννης Βασίλης και μετέφρασε ο Γιάννης Τερπεζίδης τον οποίον και ευχαριστούμε για την συμπαράσταση έκανα κάποιες συμπληρωματικές παρεμβάσεις καταλήγοντας ότι κατά τη γνώμη μου,ο δρόμος για επιστροφή στην πολυαγαπημένη μας ιστορική πατρίδα,περνά μέσα από τον πολιτισμό.
Χαίρετε, να χαιρετίσουμε τους ακροατές της εκπομπής και ευχαριστούμε πάρα πολύ που μας δίνεις το βήμα για να φωτίσουμε μία πλευρά από την συγκλονιστική ιστορία του συμπατριώτη μας από τον Πόντο.
Είμαι μέλος της επιτροπής για τη Διεθνοποίηση και Αναγνώριση της Γενοκτονίας «Εύξεινος Λόγος».Απ΄το 2015 και μετά έχω επικεντρώσει τη δραστηριότητά μου στην ανάδειξη της Γενοκτονίας. Αν έχουμε τον Γιάννη Βασίλη αυτήν τη στιγμή δίπλα μας, το οφείλουμε στον Θεοφάνη Μαλκίδη,τον Δρα Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών και Μέλος της Διεθνούς Ένωσης Ακαδημαϊκών για τη Μελέτη των Γενοκτονιών.
Πληροφορήθηκα την περίπτωση του Γιάννη Βασίλη από τα κείμενα του κ.Μαλκίδη.
Στις 9 Απριλίου του 2016 έλαβε χώρα ένα εξαιρετικό γεγονός, στην Άγκυρα.
Έγινε Συνέδριο για τη Γενοκτονία στην Άγκυρα.
Εκεί συμμετείχαν Τούρκοι διανοούμενοι κι άνθρωποι που ξέρουν την ελληνική τους καταγωγή και συμμετείχαν μέσω Skype και τρεις Έλληνες μεταξύ των οποίων ο κ.Μαλκίδης.Στο Συνέδριο εκείνο, ένας από τους εισηγητές ήταν ο Γιάννης Βασίλης ο οποίος ανέπτυξε εκεί την εμπειρία του.Κι όπως είπε πριν από λίγες ημέρες αυτό το Συνέδριο ήταν η αρχή του τέλους που τον έφερε στη φυλακή.Μοιάζει απίστευτο το γεγονός ότι έγινε εκεί, μέχρι την τελευταία στιγμή περιμέναμε να δούμε αν θα το επιτρέψουν,το επέτρεψαν, μετά όμως, όσοι συμμετείχαν, δέχονταν απειλές.Ήδη από τότε τον στοχοποίησαν γι΄αυτό στην Τουρκία και όλους όσους συμμετείχαν.
Ο Γιάννης Βασίλης συνέχισε πιο εντατικά τον αγώνα και μέσα από το διαδίκτυο γράφοντας άρθρα για την 19η Μαΐου και για την 24η Απριλίου,τις ημέρες μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου και των Αρμενίων και την επόμενη χρονιά,την ίδια χρονική περίοδο έγινε μία ημερίδα που αναφερόταν στα πρακτικά του προηγούμενου Συνεδρίου όπου και πάλι πήρε μέρος.Εκεί πήραν λιγότεροι. Έγραψε ένα κείμενο γι΄αυτά τα θέματα,μαζί με τις αναρτήσεις του στο διαδίκτυο αυτά έγιναν η αιτία να τον κλείσουν στη φυλακή.
Από΄κει και πέρα,ο κ.Μαλκίδης άρχισε να γράφει σε πολύ τακτική βάση κείμενα για τον εγκλεισμό του στη φυλακή, έγινε το κύριο θέμα στις εκδηλώσεις στις οποίες μιλούσε στο εσωτερικό και στο εξωτερικό, έφτασε μέχρι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο ανθρωπίνων δικαιωμάτων και από κοντά εμείς σαν Επιτροπή δημιουργούσαμε διάφορες δράσεις για να δώσουμε δημοσιότητα.
Αυτό που διαπιστώνω από την επικοινωνία με το Γιάννη κι άλλους φίλους που μένουν εκεί,όπως είχε αναφέρει κι ο Tamer Cilingir* που ήταν πέρσυ κεντρικός ομιλητής στην πλατεία Αγίας Σοφίας, την χριστιανική πίστη την θεωρούν ένα στοιχείο της ταυτότητας που βίαια τους στέρησαν. Θέλουν να τη γνωρίσουν, όπως τη γλώσσα, όπως την ιστορία.
Από εκεί και πέρα το αν θα την αποδεχτούν,αυτό είναι άλλο θέμα.
Θέλουν να τη γνωρίσουν γιατί είναι ένα κομμάτι του ψηφιδωτού
που συνιστά τη δική μας ιδιοπροσωπία.
Σε ένα βιβλίο με συλλογή κειμένων που κάναμε για να βοηθήσουμε τον αγώνα για την απελευθέρωση του Γιάννη Βασίλη υπάρχουν και δικά του κείμενα κι έχει γράψει ένα πολύ ωραίο για τον Γιώργο Ανδρεάδη,ο οποίος ήταν αυτός που φύτεψε τον σπόρο της ελληνικής αυτοσυνειδησίας σε δικούς μας εκεί από τη δεκαετία του ΄50-60.Και ο Γιάννης Βασίλης είναι καρπός εκείνου του σπόρου.
Τα λόγια του Ανδρεάδη : “Δεν είμαστε ούτε φίλοι, ούτε γείτονες, είμαστε αδέλφια.Υπάρχουν εκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο που έχουν μουσουλμανική πίστη και πιστεύουν στο Κοράνι, υπάρχουν εκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο που έχουμε Χριστιανική πίστη και πιστεύουμε στο Ευαγγέλιο.Αλλά στον κόσμο που αγαπάμε υπάρχει μόνο η κεμεντζέ,η ποντιακή λύρα».
Γιώργος Ανδρεάδης (1936-2015), πολιτικός επιστήμων,συγγραφέας
Κι εγώ πιστεύω ότι ο δρόμος για να πάμε από εδώ,εκεί που θέλει ο Γιάννης,που θέλουμε όλοι μας είναι ο πολιτισμός μας,είναι η μουσική μας, είναι η γλώσσα μας, είναι η ιστορία μας.Γνωρίζοντας ο ένας ό,τι ξέρει ο άλλος θα φθάσουμε και στην πατρίδα μας.
Pigi: https://despinastef.blogspot.com/2019/02/23219.html?m=1
Ευχαριστούμε πολύ τη ζωγράφο- αγιογράφο και ραδιοφωνική παραγωγό Σοφία Αμπερίδου για την πρόσκληση στη δημοφιλή εκπομπή της "Ποντιακή μούσα" που μεταδίδεται στους 100.6FM κάθε Σάββατο στις 11.00.
https://www.mixcloud.com/tetradiosofias/%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B5%CE%B9%CE%BF-%CE%B5%CE%BA%CF%80%CE%BF%CE%BC%CF%80%CE%B7%CF%83-%CF%80%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CE%B7-%CE%BC%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%B1-%CE%B7-%CF%83%CE%B1%CE%BC%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%B4%CE%BF%CF%85-%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%BF%CE%BC%CE%B9%CE%BB%CE%B5%CE%B9-%CE%BC%CE%B5-%CF%84%CE%BF%CE%BD-yanni-vasili-yaylali-%CE%B4%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%86%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%B4%CE%BF%CF%85/?fbclid=IwAR2FYIkAyNukumpd2QkXqPLu3c8LJIdJMvgg-n8kjoKcSukg1VN0FvO0sHA
Στα πολύ ενδιαφέροντα που αναφέρθηκε ο Γιάννης Βασίλης και μετέφρασε ο Γιάννης Τερπεζίδης τον οποίον και ευχαριστούμε για την συμπαράσταση έκανα κάποιες συμπληρωματικές παρεμβάσεις καταλήγοντας ότι κατά τη γνώμη μου,ο δρόμος για επιστροφή στην πολυαγαπημένη μας ιστορική πατρίδα,περνά μέσα από τον πολιτισμό.
 |
| Πρώτη συνάντηση στην Ελλάδα στο Ελευθέριο-Κορδελιό. |
Είμαι μέλος της επιτροπής για τη Διεθνοποίηση και Αναγνώριση της Γενοκτονίας «Εύξεινος Λόγος».Απ΄το 2015 και μετά έχω επικεντρώσει τη δραστηριότητά μου στην ανάδειξη της Γενοκτονίας. Αν έχουμε τον Γιάννη Βασίλη αυτήν τη στιγμή δίπλα μας, το οφείλουμε στον Θεοφάνη Μαλκίδη,τον Δρα Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών και Μέλος της Διεθνούς Ένωσης Ακαδημαϊκών για τη Μελέτη των Γενοκτονιών.
Πληροφορήθηκα την περίπτωση του Γιάννη Βασίλη από τα κείμενα του κ.Μαλκίδη.
Στις 9 Απριλίου του 2016 έλαβε χώρα ένα εξαιρετικό γεγονός, στην Άγκυρα.
Έγινε Συνέδριο για τη Γενοκτονία στην Άγκυρα.
Εκεί συμμετείχαν Τούρκοι διανοούμενοι κι άνθρωποι που ξέρουν την ελληνική τους καταγωγή και συμμετείχαν μέσω Skype και τρεις Έλληνες μεταξύ των οποίων ο κ.Μαλκίδης.Στο Συνέδριο εκείνο, ένας από τους εισηγητές ήταν ο Γιάννης Βασίλης ο οποίος ανέπτυξε εκεί την εμπειρία του.Κι όπως είπε πριν από λίγες ημέρες αυτό το Συνέδριο ήταν η αρχή του τέλους που τον έφερε στη φυλακή.Μοιάζει απίστευτο το γεγονός ότι έγινε εκεί, μέχρι την τελευταία στιγμή περιμέναμε να δούμε αν θα το επιτρέψουν,το επέτρεψαν, μετά όμως, όσοι συμμετείχαν, δέχονταν απειλές.Ήδη από τότε τον στοχοποίησαν γι΄αυτό στην Τουρκία και όλους όσους συμμετείχαν.
Ο Γιάννης Βασίλης συνέχισε πιο εντατικά τον αγώνα και μέσα από το διαδίκτυο γράφοντας άρθρα για την 19η Μαΐου και για την 24η Απριλίου,τις ημέρες μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου και των Αρμενίων και την επόμενη χρονιά,την ίδια χρονική περίοδο έγινε μία ημερίδα που αναφερόταν στα πρακτικά του προηγούμενου Συνεδρίου όπου και πάλι πήρε μέρος.Εκεί πήραν λιγότεροι. Έγραψε ένα κείμενο γι΄αυτά τα θέματα,μαζί με τις αναρτήσεις του στο διαδίκτυο αυτά έγιναν η αιτία να τον κλείσουν στη φυλακή.
Από΄κει και πέρα,ο κ.Μαλκίδης άρχισε να γράφει σε πολύ τακτική βάση κείμενα για τον εγκλεισμό του στη φυλακή, έγινε το κύριο θέμα στις εκδηλώσεις στις οποίες μιλούσε στο εσωτερικό και στο εξωτερικό, έφτασε μέχρι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο ανθρωπίνων δικαιωμάτων και από κοντά εμείς σαν Επιτροπή δημιουργούσαμε διάφορες δράσεις για να δώσουμε δημοσιότητα.
Ο Γιάννης είναι ένα σύμβολο στον αγώνα για τα ανθρώπινα δικαιώματα όλων των συμπατριωτών μας εκεί. Εγώ νομίζω ότι ο Γιάννης είναι ένα πρόσωπο που ανοίγει δρόμο.Πρέπει να βρούμε τρόπο να βοηθήσουμε αυτή την στιγμή το Γιάννη που έχει την ανάγκη αλλά να είμαστε έτοιμοι να το κάνουμε και για τους επόμενους που θα ακολουθήσουν…
Πως επικοινωνούμε με τον Γιάννη :
O Γιάννης είναι από την Πάφρα,ο δικός μου παππούς ήταν απ΄την Σαμψούντα,έχουμε κι οι δύο καταγωγή απ΄τον Δυτικό Πόντο και φτάσαμε σήμερα να μην μπορούμε να επικοινωνήσουμε γιατί εκείνος μιλά τουρκικά κι εγώ νέα ελληνικά.
Κανείς από τους δυό μας δε μιλά τη μητρική μας γλώσσα που είναι τα ρωμέικα.Έχουμε βρεθεί αυτή τη στιγμή,τη χρονική συγκυρία να προσπαθούμε μαζί να μάθουμε ρωμέικα.
Τότε θα συναντηθούμε και θα μπορούμε να επικοινωνήσουμε.
Μου είπε μία λέξη που με συγκλόνισε : Αφομοίωση.
Δεν είναι μόνο ότι τότε υποστήκαμε Γενοκτονία.Από ΄κει και πέρα αυτά τα 100 χρόνια έχουμε υποστεί τη Γενοκτονία της μνήμης.Κι ο Γιάννης κι εγώ είμαστε θύματα της Γενοκτονίας της Μνήμης και προσπαθούμε και οι δύο,ο καθένας από διαφορετικό σημείο,να φτάσουμε στο ίδιο : να καταλήξουμε στην ταυτότητά μας…
Πως επικοινωνούμε με τον Γιάννη :
O Γιάννης είναι από την Πάφρα,ο δικός μου παππούς ήταν απ΄την Σαμψούντα,έχουμε κι οι δύο καταγωγή απ΄τον Δυτικό Πόντο και φτάσαμε σήμερα να μην μπορούμε να επικοινωνήσουμε γιατί εκείνος μιλά τουρκικά κι εγώ νέα ελληνικά.
Κανείς από τους δυό μας δε μιλά τη μητρική μας γλώσσα που είναι τα ρωμέικα.Έχουμε βρεθεί αυτή τη στιγμή,τη χρονική συγκυρία να προσπαθούμε μαζί να μάθουμε ρωμέικα.
Τότε θα συναντηθούμε και θα μπορούμε να επικοινωνήσουμε.
Μου είπε μία λέξη που με συγκλόνισε : Αφομοίωση.
Δεν είναι μόνο ότι τότε υποστήκαμε Γενοκτονία.Από ΄κει και πέρα αυτά τα 100 χρόνια έχουμε υποστεί τη Γενοκτονία της μνήμης.Κι ο Γιάννης κι εγώ είμαστε θύματα της Γενοκτονίας της Μνήμης και προσπαθούμε και οι δύο,ο καθένας από διαφορετικό σημείο,να φτάσουμε στο ίδιο : να καταλήξουμε στην ταυτότητά μας…
Αυτό που διαπιστώνω από την επικοινωνία με το Γιάννη κι άλλους φίλους που μένουν εκεί,όπως είχε αναφέρει κι ο Tamer Cilingir* που ήταν πέρσυ κεντρικός ομιλητής στην πλατεία Αγίας Σοφίας, την χριστιανική πίστη την θεωρούν ένα στοιχείο της ταυτότητας που βίαια τους στέρησαν. Θέλουν να τη γνωρίσουν, όπως τη γλώσσα, όπως την ιστορία.
Από εκεί και πέρα το αν θα την αποδεχτούν,αυτό είναι άλλο θέμα.
Θέλουν να τη γνωρίσουν γιατί είναι ένα κομμάτι του ψηφιδωτού
που συνιστά τη δική μας ιδιοπροσωπία.
Σε ένα βιβλίο με συλλογή κειμένων που κάναμε για να βοηθήσουμε τον αγώνα για την απελευθέρωση του Γιάννη Βασίλη υπάρχουν και δικά του κείμενα κι έχει γράψει ένα πολύ ωραίο για τον Γιώργο Ανδρεάδη,ο οποίος ήταν αυτός που φύτεψε τον σπόρο της ελληνικής αυτοσυνειδησίας σε δικούς μας εκεί από τη δεκαετία του ΄50-60.Και ο Γιάννης Βασίλης είναι καρπός εκείνου του σπόρου.
Τα λόγια του Ανδρεάδη : “Δεν είμαστε ούτε φίλοι, ούτε γείτονες, είμαστε αδέλφια.Υπάρχουν εκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο που έχουν μουσουλμανική πίστη και πιστεύουν στο Κοράνι, υπάρχουν εκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο που έχουμε Χριστιανική πίστη και πιστεύουμε στο Ευαγγέλιο.Αλλά στον κόσμο που αγαπάμε υπάρχει μόνο η κεμεντζέ,η ποντιακή λύρα».
Γιώργος Ανδρεάδης (1936-2015), πολιτικός επιστήμων,συγγραφέας
Κι εγώ πιστεύω ότι ο δρόμος για να πάμε από εδώ,εκεί που θέλει ο Γιάννης,που θέλουμε όλοι μας είναι ο πολιτισμός μας,είναι η μουσική μας, είναι η γλώσσα μας, είναι η ιστορία μας.Γνωρίζοντας ο ένας ό,τι ξέρει ο άλλος θα φθάσουμε και στην πατρίδα μας.
Pigi: https://despinastef.blogspot.com/2019/02/23219.html?m=1
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorumlarınız için teşekkür ediyorum